Made by hands staat er op de cover. In meervoud inderdaad, want vele handen maken deze LINK.
Dit nummer is een ode aan handwerk, aan ambacht, aan vakmanschap, aan mensen die iets moois maken met hun handen, aan mensen die echt iets kunnen, of nog beter: iets kunnen maken.
Ooit konden we dat allemaal. Nu blijf ik me verbazen over hoe weinig mensen tegenwoordig kunnen, en over dat wat ze denken te kunnen, maar toch heel slecht uitvoeren. De meesterproef of -proeve zou weer overal moeten worden ingesteld.
In de modeindustrie is veel handwerk verdwenen vanwege de hoge kosten en de arbeidsintensiviteit. Alles moest altijd maar sneller en goedkoper. Juist nu we weer meer moeten nadenken over onze persoonlijke en zakelijke ehm, laat ik het kosten/baten-verhouding noemen, ligt de keuze voor duurzaam, kwaliteit, uniciteit weer eerder voor de hand (!). Vooral de aandacht en de tijd die in een kledingstuk, een paar schoenen, een accessoire of een sieraad zijn gestoken, maken dat je het wilt hebben en dragen. Ermee pronken. Het voelt bijzonder en negen van de tien keer is de kwaliteit van het materiaal van het item vele malen hoger dan van het eerste het beste label - over de verticale modeaanbieders wil ik niet eens spreken.
Wat opviel toen we met deze Made by hands- LINK bezig waren, is dat veel handwerk in mannenmode zit en veel minder in vrouwenmode, tenzij je het over couture gaat hebben natuurlijk. Blijkbaar zijn mannen toch de stille genieters onder ons. LINK neemt de man aan de hand en laat hem schoenen, overhemden en outfits zien met het predicaat ‘handgemaakt’. Kijk vooral ook naar de prachtige modeserie met de handgemaakte modesilhouetten van Bastiaan van Schaik, op de cover al een voorproefje. Couture en prêt-à-porter in de uiterste essentie.
In het interviewkatern komen diverse personen aan het woord die elk op hun eigen manier met handwerk te maken hebben.
Met het vooruitzicht op een heftige herfst en een koude winter is het oppakken van die breipennen misschien nog niet zo’n gek idee.